Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Για τον σύγχρονο Φαρισαϊσμό και τους ανθρώπους του θεαθήναι


Ο άνθρωπος του θεαθήναι, είναι ο άνθρωπος ο οποίος ότι κάνει, το κάνει μόνο και μόνο για τον βλέπουν οι άλλοι και να τον θαυμάζουν.  Για να θαυμάζουν πόσο καλός οικογενειάρχης είναι, πόσο καλός στην δουλειά του, πόσο τυπικός σε όλα και τυχαίνει αυτός ο άνθρωπος να είναι κάθε Κυριακή στην εκκλησία και πάντα από τους πρώτους. Μην πας μακριά. Και μην προσπαθείς να βρεις ποιοι γνωστοί σου  είναι έτσι.  Εσύ είσαι αυτός ο άνθρωπος που περιγράφεται πιο πάνω. Όπως επίσης κι εγώ.
Έκανες την νηστεία σου, πας και στην Εκκλησία κάθε Κυριακή, εξομολογήθηκες κιόλας. Μπράβο! Όλα καλά τα κάνεις.
Ξέρεις τι με στεναχωρεί όμως; Ότι μόλις ανοίγει αυτή η πόρτα της Εκκλησιάς, λες και είσαι ρομπότ, με μηχανική κίνηση ( ίσως από συνήθεια), αμέσως γυρίζεις και κοιτάς ποιος μπήκε. Και όχι μόνο αυτό. Κοιτάζεις και την ώρα που μπήκε. Και όχι μόνο αυτό. Κοιτάς και πως είναι ντυμένος. Γιατί δεν φοράει φούστα αυτή ; Καλά κι αυτός με φόρμες ήρθε στην Εκκλησία ; Αυτά μονολογείς.
Μετά φυσικά από αυτά, θα συνομιλήσεις και με την διπλανή σου. Πρέπει να σχολιάσεις δεν αντέχεις. Πρέπει να σε αναγνωρίσουν, να πεις να εδώ είμαι κι εγώ. Κάνω κάτι, μιλάω. Ασχοληθείτε μαζί μου.
Μεγάλο πρόβλημα αυτό. Να θες δηλαδή να ασχολούνται οι άλλοι μαζί σου. Να κάνεις κι εσύ εντύπωση κατά κάποιο τρόπο. Έστω και μικρή. Δεν ταιριάζει αυτό με το ταπεινό φρόνημα που προτείνει η Εκκλησία.
Διαβάζουμε πολλές φορές για τους Φαρισαίους εκείνης της εποχής και αηδιάζουμε, δήθεν. Λες και εσύ ή εγώ, διαφέρουμε από εκείνους. Εμείς είμαστε οι σύγχρονοι Φαρισαίοι.  Οι δήθεν θρησκευόμενοι. Οι δήθεν κοντά στην εκκλησία.
Αυτοί που τα ξέρουν όλα.
Αυτοί που αν τους ρωτήσεις τι είπε το Ευαγγέλιο σήμερα, απλά δεν θα έχουν ιδέα.  Αλλά και να έχουν μία ιδέα δεν το έχουν εφαρμόσει ποτέ στην ζωή τους.
Αυτοί που διακονούν και εργάζονται στις Μεγάλες Μητροπόλεις και που τους βλέπεις στον δρόμο να περπατάνε με τις μύτες πιο πάνω από το κεφάλι. 
Αυτοί που ψέλνουν χρόνια και μετά από τόσα χρόνια ξέρουν το ψαλτήρι απ’ έξω και όλους τους ήχους. Αλλά δεν το ξέρουν καθόλου από μέσα. Είναι πολύ έξω από την ψυχή τους αυτό το απέξω.  Δεν έδωσαν ποτέ σημασία στην έννοια και στο ‘’τι θέλει να πει και να μεταδώσει ο ποιητής’’.  Ξέρεις γιατί; Γιατί από την αρχή ψέλνουν για να κάνουν εντύπωση. Για το θεαθήναι,  αυτός είμαι, θαυμάστε με.  Το αστείο εδώ είναι ότι κάποιοι έχουν και μια ψευτοευλάβεια. Αυτοί είναι οι εντελώς γελοίοι της υπόθεσης, γιατί όσο κι αν θέλουν να δείξουν ευλαβείς και Χριστιανοί, θα δώσει ο Θεός μια αφορμή και θα αποκαλυφθούν, θα γίνουν ρεζίλι. Το καλό είναι ότι ο Κύριος τους αφήνει να συνεχίζουν αυτό το θέατρο, μπας και συνετιστούν. Αλλά δύσκολα.  
Αυτοί όλοι οι δήθεν άνθρωποι της Εκκλησίας είναι οι χειρότεροι από όλους. Πάντα υπήρχαν μέσα στους ναούς και συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Αυτοί που κατακρίνονται, γιατί πήγαν αργά στην εκκλησία ή γιατί φοράνε παντελόνι κι όχι φούστα, ή γιατί κάνουν άσωτο βίο, είναι πιο κοντά στον Χριστό. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο. ( Θυμηθείτε τον αμαρτωλό τελώνη και τον Θρησκευόμενο Φαρισαίο). Οι άλλοι είναι πολύ μακριά απλά δεν το καταλαβαίνουν. Μάλλον δεν θέλουν να το καταλάβουν γιατί δεν τους συμφέρει. Πολύ άσχημο πράγμα, σε όλη σου την ζωή να ασχολείσαι με την ζωή των άλλων. Ξέρεις πολύ καλά τα σφάλματα και τις αδυναμίες τους. Δεν γνωρίζεις όμως καθόλου τον εαυτό σου. Κάθισε μια μέρα και ασχολήσου αποκλειστικά μαζί σου. Μην το σκέφτεσαι εγωιστικά, καμία σχέση. Κατάκρινε εσένα. Δεν μπορεί να είσαι σε όλα σωστός. Κάπου θα στερείς κι εσύ!
Αλλά εδώ που τα λέμε, σιγά να μην κοιτάξεις τα χάλια σου. Πονάνε αυτά. Καλύτερα να ασχολείσαι με τα χάλια των άλλων. Είναι πιο ενδιαφέροντα πώς να το κάνουμε. Πρέπει να έχεις κάτι να συζητάς με την φίλη σου όταν πας στο σπίτι της.  Τι θα λέτε δύο ώρες; Αλλά κι εσύ μέσα στο καφενείο κύριε μου, τα ίδια κάνεις.
Άσε τους άλλους να ζήσουν την ζωή τους και εσύ κοίταξε την δική σου. Καλύτερα τελώνης παρά Φαρισαίος. Καλύτερα άσωτος υιός παρά καθώς πρέπει για τα μάτια του κόσμου. Γέμισε ο τόπος από καθώς πρέπει κυρίους και κυρίες. Από ψεύτες και από υποκριτές. Χάθηκε η γνησιότητα και η αλήθεια μεταξύ των ανθρώπων. Χάθηκε η αλήθεια ακόμα και προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Καταφέρνουμε και κοροϊδεύουμε τους πάντες. Ακόμα και στον Πνευματικό καμιά φορά κάπως τα μασάμε. Μην πέσουμε και τόσο πολύ στα μάτια του.
Ότι όμως κι αν κάνεις, Έναν δεν τον ξεγελάς.  Ε, εκεί  θα τα βρεις σκούρα. Εκεί δεν σε κρύβει κανένας, δεν πιάνουν τα τεχνάσματα σου. Εκεί είναι που θα αποκαλυφθεί όλη σου η δειλία και όλη σου η υποκρισία και όλος ο Φαρισαϊσμός σου. Είναι στο χέρι σου φυσικά πάντα με την βοήθεια του Θεού. Κάνε από σήμερα μια αρχή και σιγά σιγά παρακάλα να διορθωθείς.
Θέληση, προσευχή και υπομονή.  Με αυτές τις τρείς αρετές θα πας μπροστά. Θα σε δυσκολέψουν στην αρχή, είναι λογικό. Μια ζωή συνήθισες να ζεις μέσα στην υποκρισία.  Δεν μπορείς να αλλάξεις σε μια ώρα όλην σου την κοσμοθεωρία. Ωστόσο σε βλέπω διστακτικό. Στην αρχή έχεις έναν μικρό ενθουσιασμό. Κάτι κάνεις. Από την επόμενη μέρα όμως αρχίζεις και ξανακυλάς. Με εσένα που είσαι ακόμα μικρός στην ηλικία, κάτι γίνεται, ίσως προλαβαίνεις να διορθωθείς. Φυσικά να το θέλεις πρώτα. Με εσένα που έζησες τα χρονάκια σου, κομματάκι δύσκολο. Θα μου πεις με πίστη και θέληση όλα γίνονται και ‘’τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ’’. Ωστόσο όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο πιο δύσκολα αλλάζει χαρακτήρα, τόσο πιο δύσκολα κάνει υποχωρήσεις.
Αν πηγαίνεις στην εκκλησία μόνο και μόνο για να δείξεις ή επειδή δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις και πρέπει κάπως να γεμίσεις την ώρα σου, λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω αλλά αυτό που κερδίζεις είναι το 5% από αυτό που θα μπορούσες αν πήγαινες στην εκκλησία συνειδητά και με αίσθηση αμαρτολότητας.
Αν νομίζεις ότι είσαι κάποιος, ότι έχεις μια θέση καλή και αυτό σε κάνει να φουσκώνεις από περηφάνια, αν νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από τους άλλους, αν προσπαθείς να τραβάς την προσοχή, αν θες να κάνεις εντύπωση, λυπάμαι αλλά μάταια κοπιάζεις.
Είσαι συνδυασμός ενός τελώνη , χωρίς όμως να νοιώθεις αμαρτωλός όπως ένοιωθε εκείνος και ενός Φαρισαίου με όλη τη σημασία της λέξεως.

Εν κατακλείδι  ας θυμηθούμε το ΄΄Κάθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς ΄΄. Μπορείς να σωθείς, Αρκεί να το θες!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου