Όσοι ζητούν έναν παπά,
κυρίως τον θέλουν για να ακουμπήσουν τον πόνο τους
και να αποκτήσουν έναν σύνδεσμο αγάπης μαζί του,
και λιγότερο για να εξομολογηθούν.
Δεν το θεωρώ κακό,
απλά ας κάνουμε αυτή τη διάκριση μέσα μας.
Κι όταν π.χ.λέμε ¨θέλω να εξομολογηθώ¨
να συμπληρώνουμε
¨και κυρίως να σας μιλήσω και να σας εμπιστευτώ τη ζωή μου¨
Απ' αυτής της απόψεως,
δεν είμαστε όλοι οι ιερείς ούτε κατάλληλοι συνομιλητές,
ούτε επαρκείς να λύνουμε προβλήματα
ή να δίνουμε λύσεις,
κατευθύνσεις και βοήθεια.
Την άφεση των αμαρτιών τη δίνουμε όλοι,
διότι είναι ο Θεός που τη δίνει,
πίσω από μας.
Μα το δικό μας κομμάτι, το προσωπικό μας,
είναι που βγάζει τα προβλήματά μας προς τους άλλους.
Και ταλαιπωρούνται οι άλλοι εξαιτίας μας.
Μιλώ πρωτίστως για μένα.
Γι' αυτό, μη ζητάς τα πάντα απ' αυτόν
που έχει κυρίως ένα θαυματουργό πετραχήλι,
και μετά απ' αυτό.. ίσως και να μπερδεύεται η υπόθεση.
Δεν είναι κάθε λέξη μας αλάνθαστη
και σωστή και σωτήρια.
Αν πιστεύεις ότι είναι,
ε, τότε δέξου κι αυτά που λέω!
Επειδή όμως δεν είναι αλάνθαστα,
γι' αυτό μάθε αυτή την ποικιλία στη ζωή,
και μάθε να δέχεσαι τα πάντα με νηφαλιότητα
και σύνεση και διάκριση.
π. Ανδρέας Κονάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου