2014

..εδόθη εις εμέ ετέρα όρασις και ετέρα ακοή.
(π. Σωφρόνιος του Έσσεξ)

Εννοείται
ότι κι εγώ
θα πω ¨χρόνια πολλά!¨.

Μα πιο αληθινός, θα ‘μαι, νομίζω,
αν ευχηθώ να ζήσεις ήρεμα
τα επόμενα λεπτά,
τις ώρες που έρχονται,
τη μέρα την αυριανή.

Διότι το ¨χρόνια πολλά¨
μου φαίνεται κάπως αόριστη ευχή.
Που σε κάνει
να ελπίζεις κάτι αβέβαιο
και μακρινό.

Που όλο έρχεται
κι όλο το χάνεις.
Και μένεις με τη δίψα.
Και γερνάς πεινασμένος.

Ζήσε το τώρα όμορφα.
Ευτυχισμένο.
Με επίγνωση.
Εν Χριστώ Ζώντι
και Παρόντι.

Νιώσε την κάθε σου στιγμή
και άκου
την αναπνοή σου.

Ζήσε το κάθε σου φιλί.
Κάνε την κάθε λέξη σου
να μοιάζει φλόγα πύρινη.

Έτσι θα νιώσεις
πλουτισμό ανεξήγητο,
μέσα στο τώρα.

Την αφθονία,
μες στο λίγο.

Το μεγαλείο,
στο μικρό.

Και το μικρό σου γεύμα
θα ‘χει μια διάσταση
αιώνιας αφθονίας.

Θα βλέπεις τη γυναίκα σου
για λίγο
και θα της φαίνεται Παράδεισος
η αγκαλιά σου.

Θα δίνεις στο παιδί σου
ένα χαμόγελο στοργής,
και θα νομίζει
ότι είδε
όλα τα λούλουδα της γης
και του βυθού τα χρώματα.

Θα συναντάς τους φίλους σου
για έναν καφέ
και θα αισθάνεσαι
ο πιο πλούσιος.

Θα γίνει
θεία Λειτουργία
η κάθε σου στιγμή.

Θα νιώθεις το Χριστό
και το αιώνιο Φως Του
μέσα σε πράγματα
που δεν μπορείς να φανταστείς.

Ασήμαντα για τους πολλούς,
σημαντικά για σένα όμως.

Όλα θα φαίνονται
πολλά.
Χρόνια πολλά.
Κι όλα πολλά.

Θα νιώθεις πλούσιος
έχοντας τρύπια πορτοφόλια,
τσέπες,
χέρια.

Σε βλέπω ήδη αλλαγμένο:
Είσαι μικρός,
και μοιάζεις
γέρων
στη σοφία.
Κι εσύ, παππούς,
με τόση ευεξία.
Σαν ετών 33.

Χρόνια πολλά.
Τώρα.

π. Ανδρέας Κονάνος